نشست تبادل فناوری بر مبنای تحلیل کار کارگزاران فن بازار(بخش اول)

استان آذربایجان شرقی با دو نیاز (نیاز شماره 5 و نیاز شماره 6) برای واحدهای صنعتی خود در این رویداد شرکت کرد. هر دو نیاز این استان مربوط به تنها یک شرکت بوده است و 20 گروه مختلف برای نیاز اول و 4 گروه برای نیاز دوم اعلام امادگی کردند. یعنی مجموع 24 جلسه مختلف برای نیازهای این استان برگزار شد. یعتی برای هر نیاز متوسط 12 گروه اعلام امادگی کردند. برای نیاز اول 4 تفاهم نامه و برای نیاز دوم 2 تفاهم نامه و در مجموع 6 تفاهم نامه  برای این نیازها بسته شد. یعنی متوسط 3 تفاهم نامه برای نیازهای این استان بسته شد.

تعداد فناورانی که از اذربایجان شرقی در این نشست حضور داشتند 6 گروه بوده است که 8 تفاهم نامه به امضا رساندند. یعتی در مجموع استان اذربایجان شرقی 8+6=14 تفاهم نامه به امضا رسانده که در 11 عدد از آنها کارگزار حضور داشته است یعنی در هشتاد درصد آنها کارگزار حضور داشته است.

تحلیل و ارزیابی  کار کارگزار 

• نسبت تعدادشرکتها که شناسایی نیاز برای آنها انجام شده به تعداد کل نیاز 1 به 2 یعنی پنجاه درصد بوده است.

هرچه این عدد به 1 نزدیکتر باشد بهتر است. اگر کمتر از یک باشد یعنی از یک شرکت چندین نیاز پیدا شده است و کارگزار بدون مراجعه به واحدهای دیگر سعی در تعدد نیازها از یک واحد صنعتی دارد که نکته ضعیفی برای یک کارگزار است. از طرفی اگر این عدد خیلی بزرگتر از یک باشد نشان دهنده این است که کارگزار به واحدهای زیادی مراجعه کرده اما نیازی را کشف نکرده اسن و ضعف برای کارگزار محسوب میشود به نظر میاید بین 0.5 تا 2 عدد مناسبی برای این بحث میباشد.

• نکته بعدی پیدا شدن تعداد فناورها برای یک نیاز است. اگر برای یک نیاز تعداد زیادی فناور پیدا شود یعنی عملا آن نیاز یک نیاز بدیهی بوده  که به صورت عام قابل حل بوده است برای نیاز اول اذربایجان شرقی 20 فناور پیدا شد یعنی این نسبت برابر یک به بیست است و برای نیاز دوم 4 گروه اعلام امادگی کردند یعتی این نسبت یک به چهار است.  به نظر میرسد اگر این عدد از 0.25 بیشتر باشد معقول است. یعنی نیازهایی که از این نسبت کمتر باشند به نظر میرسد از نشست باید حذف شوند.
• نسبت تفاهم نامه به تعدا فناور برای نیاز اول چهار به بیست و برای نیاز دوم، دو به چهار بوده است. هر چه این نسبت به یک نزدیکتر باشد یعنی کارگزار تلاش بیشتری برای به هم رسانی کرده است. اما از طرفی تعدادی از کارگزاران هر جلسه را تبدیل به تفاهم نامه میکنند که برای کارگزار نکته مثبتی نیست. با توجه به اعداد دیده میشود که نیاز اول به نظر نیاز واقعی نبوده است و با توجه به حجم کم تفاهم نامه برای آن باز مشخص است که تلاش زیادی نیز برای  آن صورت نگرفته است. اما نیاز دوم نیاز متوسط بوده است به نظر میرسد این نسبت اگر  بین 0.25 تا 0.5 باشد معقول است.
• نسبت تعداد کل تفاهم نامه های یک کارگزار به تعداد نیاز برابرشش به 2 بوده است یعنی برای هر نیاز به طور متوسط 3 تفاهم نامه بسته شده است. به نظر میرسد این عدد بین 2 تا 4 معقول است.